วันเบา ๆ

---

ศิษย์มีอาจารย์

ตั้งใจว่าจะไม่นอนดึกแล้วเชียว

เนื่องจากผมไม่เคย POST เรื่องราวหรือบทความแบบนี้มาก่อนและรูปภาพที่ทุกท่านเห็นอยู่ข้างบนนี้หรือไม่เห็น ถ้าเห็นก็นับว่าดีเพราะผมได้ฝากไฟล์ไว้ภาพที่เห็นอยู่ด้านบนคือ โงะฮนซน มีอักษรตรงกลางอ่านเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า นำเมียวโฮเร็งเงเคียว หรืออีกนัยหนึ่งคือ สัทธรรมปรุณฑริกสูตร ส่วนบทความข้างล่างที่ทุกท่านเห็นนั้น มาจาก...มาจากไหนนั้นไม่สำคัญแต่สำคัญที่ว่าทุกท่านสามารถปฏิบัติตามบทความที่เห็นได้หรือไม่ ผมขอแว๊บ....ไปดูหนังที่ Netflix ก่อนค่อยมาเขียนต่อ

อ้อ...ผมลืมบอกไปว่า...เมื่อก่อนนี้ผมเป็นหนึ่งในผู้ที่ปฏิบัตศรัทธาธรรมใน นิกายนิชิเร็นโชชิว และปัจจุบัน ก็ยังคงยึดมั่นไม่เสื่อมคลายและเป็นศิษย์มีอาจารย์ส่วนอาจารย์ผมคือใครนั้นเชื่อว่าหลาย ๆ ท่านคงจะรู้ ก็คือ อาจารย์ อิเคดะ ไปดูหนังก่อนเดี๋ยวค่อยมาใหม่

การเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากหนักหนา จำนวนผู้ที่เกิดมาเป็นมนุษย์มีน้อยมากดุจดินบนเล็บมือ ชีวิตของมนุษย์ยากที่จะรักษาไว้ [ดุจน้ำค้างบนใบหญ้า] การมีชีวิตแม้เพียงแค่หนึ่งวันแต่มีเกียรตินั้น ยังดีกว่ามีชีวิต 120 ปีและเสียชีวิตอย่างน่าอับอายจิตใจดี ร่าเริง ความเศร้านั้นดุจน้ำค้างการคร่ำครวญนั้นไร้ประโยชน์ ชัยชนะพบได้

ในการต่อสู้เราเผชิญกับความยากลำบากและโชคร้ายที่ทับถมลงมามากมายด้วยความตั้งใจและกล้าหาญการคร่ำครวญทำให้เราไม่ไปไหน [จงอย่ามีจิตใจสิ้นหวังไร้ค่า] เปิดหนทางของท่านด้วยจิตใจที่รุ่มรวยและเข้มแข็ง ราวกับแสงอาทิตย์ที่สว่างไสว พื้นดินเต็มไปด้วยดอกไม้บานและพืชผักมากมาย ดังที่พระนิชิเร็นไดโชนินเขียนไว้ว่า พุทธธรรม ถือชนะหรือแพ้เป็นอันดับแรก